Aktywne filtry
Nici chirurgiczne stosowane dawniej i dziś
Pierwsze wzmianki o zamykaniu ran datuje się na ok. 20 000 lat p.n.e. Oprócz prostych sposobów takich jak przyłożenie rozgrzanego narzędzia czy liścia, ludy pierwotne wykorzystywały jelita i cięgna zwierząt, następnie przewlekając je przez kość. Człowiek w swojej naturze dąży do doskonałości, stąd eksperymentował z innymi materiałami wykorzystując min. sierść, włosy ludzkie, wszelkie włókna roślinne etc.
W późniejszym czasie obserwacja procesów przyrodniczych doprowadziła do odkrycia bakterii, które są odpowiedzialne za bardzo wysoki odsetek zgonów pooperacyjnych. Rozpoczęto zatem badania nad znalezieniem materiałów, zgodnych z zasadami aseptyki i antyseptyki. Długi czas stosowano Ketgut - naturalną nić wchłanialną, od pewnego czasu zastępowana przez syntetyczne włókna.
Z punktu widzenia medycyny, szwy chirurgiczne dzielimy przede wszystkim na nici wchłanialne i niewchłanialne.
Nici wchłaniane oprócz wykonanych z naturalnych materiałów takich jak ketgut czy ketgut chromowany, dzielimy jeszcze na jedno lub wielowłóknowe syntetyczne (poliglaktyna, kwas poliglikolowy). Nici niewchłaniane z kolei dzielą się na naturalne wielowłóknowe (jedwab, len czy bawełna), metalowe (stal) oraz syntetyczne jedno i wielowłóknowe (poliester, polipropylen, poliamid).